Dag 1 zaterdag 5 juli

Zaterdag 5 juli stond al maanden dik gedrukt in de agenda van Danilo, Fabian, Lydia, Marijke, Jesse, Lois, Christiaan, Tom, Tim, Arend, John en mij. Vandaag was het dan ein-de-lijk zover;

Diaconaal project Utrecht!

Vanmorgen rond 11 uur was iedereen aanwezig, heb we alles op -en ingeladen en zijn we de week met elkaar begonnen. De puzzel boekjes, gekregen van de diaconie, werden op de achterbank al volop gebruikt. De reis, he-le-maal naar Utrecht verliep voorspoedig. We konden de sleutel alvast ophalen bij het scouting gebouw. Omdat er veel ruimte en parkeergelegenheid is rondom het gebouw konden we de bus en auto’s er alvast parkeren.

Fietsen afladen, rugtas opknuppen en hop op de fiets richting Huis van Vrede, op zo’n kleine 3 km afstand. Een ritje die we de komende week nog vaak gaan maken!

We werden hartelijk ontvangen door Sassan (kok van Huis van Vrede) en Sarien, zijn vrouw. We nuttigden daar de, door onze moeder gemaakte, lunch (of natuurlijk zelf, dat weet ik niet….). In ieder geval zijn ze deze week zelf de klos.

Na de lunch fietsen we richting de Utrechtse binnenstad waar we aan boord konden gaan van een 12 pers. sloep. Een heerlijk ontspannen tochtje van maar liefst 1,5 uur door de grachten. Kabbelend over het water (echte geluid in het filmpje), onder de bruggetjes, langs de terrasjes. Toeristen voor één dag! Vervolgens fietsen we dwars door de spits naar ons eetadres.

Groen is hier rood en rood is hier groen, bij haaientanden stop je niet….. Alleen de zebrapaden werken het zelfde. Is natuurlijk een grapje, maar daar komt het wel op neer als je met een groep van 12 pers. fietst die gewent zijn om in een fietsgroep naar school te fietsen met zo’n 22 km p/uur.

We hebben gegeten bij een Mexicaans restaurant om alvast een beetje cultuur te proeven. Laten we zeggen……bijzonder, pittig en smaakvol. Dit hebben we geblust met een milkshake bij de grote M. Veilig en vertrouwd.

Terwijl je aan grachten rijen, rijen en nog eens rijen fietsen hebt staan, bestaan er ook ondergrondse en dat… moeten we natuurlijk even proberen, want dat kennen we niet in Hasselt.

Na ons toetje weer richting het scouting terrein om in te checken, spullen te lossen (net als een écht team in een door-geef-rij). En toen….werd het ingewikkeld. We hebben 3 ruimtes en we hebben jongens/meiden/leiding. Na overleg en heel veel gesleep met meubels hebben we de ruimtes eigen gemaakt en is, volgens mij, iedereen tevreden. Jongens – en meiden slaapkamer en een gezamenlijke ruimte om te eten en chillen.

Om 21.00 uur kwam Henk (voorganger HvV), Tasjmin (coördinator jongeren AZC) en Leen (jongerenwerker HvV) nog even de plannen uitleggen voor volgende week. We houden de spanning er nog even in, maar een goede zondagse rust hebben we wel nodig!

Nu pas realiseren we dat het relaxed sloep varen misschien wel het meest ontspannen moment is van de week. Ons gezin is verdrievoudigd dus van verdere rust zal er ook niet veel komen. Gelukkig hebben we ‘nanni’ Arend mee. Hij heeft alles onder controle!

Komende dagen ben ik degene die de verhalen gaat schrijven (de rest van groep blijft liever dicht bij zichzelf 😉) maar gelukkig willen ze wel blijven!

Tot morgen!