Dag 4 dinsdag 8 juli

De weersverwachting voor vandaag: zon, regen en bewolking – kortom, zeer vruchtbaar weer. (In dubbele zin van de betekenis)

Er is een corvee rooster gemaakt, maar het is knap lastig om daadwerkelijk in de gaten te houden wanneer je een taak hebt. En daar moet menigmaal op gewezen worden. Misschien heeft het ook wel iets te maken met het puberbrein. We noemen geen namen, maar degene die de tafel moest dekken werd (gelukkig) 10 min voor die tijd geroepen (wakker gemaakt) zodat we toch uiteindelijk met elkaar konden beginnen.

Wel twijfelachtig of en hoeveel brood je mee moet nemen, als we weer worden verwacht met de lunch bij HvV.

Na alle taken gedaan te hebben op de fiets, met auto of bus richting Huis van Vrede. Volgens Arend kom je met de auto fris en fruitig aan en op de fiets ben je totaal los. En dan moet de werkdag nog beginnen. Het zijn heel wat kilometers die per fiets worden afgelegd deze week.

Aangekomen bij Huis van Vrede, wat inmiddels voelt als Jesse z’n vierde thuis. (Zijn eigen huis, de werkplaats, ons scouting terrein en nu dus HvV) De rest van de groep kan dit beamen: waar ze in het begin nog wat beschroomd binnenkwamen, voelen ze zich nu duidelijk op hun gemak.

Het hele idee van wisselende groepen maken hebben we maar laten varen en iedereen zit nu op een eigen klus en wil dit ook af maken. Met af en toe een vliegende kiep.

John is met Danilo, Christiaan, Tom en Fabian naar de tuin van Fatima waar ze verder zijn gegaan. Daar werd de groep opnieuw opgesplitst tussen grond -en zandwerker. Of het regent of niet er wordt gewoon door gewerkt.

Arend en Jesse hebben Tim erbij om verder te gaan met het elektra bij HvV. Vandaag het serieuze werk! Na enige overleg en werk zitten de wandcontactdozen op de juiste plek. Alleen nog een kwestie van aansluiten. Beetje leedvermaak wel, als je ziet dat mensen met hun laptop een stekker in het stopcontact doen en merken dat ze nóg geen stroom hebben.

Samen met Marijke, Lydia en Lois ben ik naar Jamila gegaan. Dit is het 4e jaar dat we haar tuin mogen doen. Jamila is een alleenstaand moeder, met 4 kinderen en is blind. Dat we elk jaar terug komen (net als het onkruid) heeft ook een bepaalde reden. Dat onkruid zorgt er voor dat, normaal gesproken Henk, bij haar langs gaat om onder het wieden te praten.

Omdat we er al een paar jaar komen voelt het ook vertrouwd dat ik er ben. Er speelt veel in haar gezin waar ze het heel moeilijk mee heeft. Eén van haar kinderen is betrokken bij activiteiten die het daglicht niet kunnen verdragen. Als ouder is dit heel beschamend (voor ons al), maar in hun cultuur nog meer. Ik zie een vrouw die altijd vol vreugde, liefde en inlevingsvermogen was….gebroken...

Kanaleneiland is een wijk waar onder de oppervlakte veel gebeurt – zowel in negatieve zin, maar gelukkkig ook positief, waar mensen bijv. tot geloof komen.

Daarom is het werk van Huis van Vrede zo belangrijk – net als de ontmoetingen met de jongeren deze week. Ze zijn soms maar één vingerknip verwijderd van criminaliteit.

De dames zijn, tijdens mijn thee-praat moment met Jamila, hard aan het werk gegaan. Zoals in eerder genoemd weerbericht: afgelopen tijd was het vruchtbaar weer; en als je denkt dat het gras is heb je het mis, de hele tuin bezaaid met heermoes. Het grovere geschut moet er aan te pas komen en dan moet je bij Lydia zijn. Die is van de elektrische apparaten, dit keer heeft ze de kantjesmaaier eigen gemaakt. Lois is meer van de handenarbeid en Marijke is een alle-mans-vriend.

Om half 1 werden we bij de lunch van HvV verwacht en daar heeft Sassan voor ons bami gemaakt. Een drukte van jewelste want op dinsdag is er taal les, weten buurtbewoners dat er een warme maaltijd is en zijn er veel vrijwillegers in touw. De regel is maximaal 4 Hasselters aan één tafel wat zorgt voor mooie gesprekken.

Na het eten worden de groepen herverdeeld. John gaat verder met Danilio, Tom, Christiaan naar de tuin van Fatima. Lydia, Lois, Marijke en ik en met wat man-kracht van Tim en Fabian gingen naar de tuin van Jamila om de laatste M2 te doen. Jamilie hielp zelf ook mee en vroeg elke keer hoe het ging. “Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer een vierkante meter”. Twee containers vol en 3 vuilnis zakken. Het resultaat mag er zijn!

Marijke en Lydia zijn naar HvV gegaan om te knutselen en te sminken met een aantal kinderen. Loïs en ik op pad voor schoonmaak azijn en rugspuit om morgen hier een laag van op te spuiten. 6 x 2,5 liter azijn en morgen spierpijn.

John heeft gratis zand geregeld, via Marktplaats, in de buurt en dat moet geladen en gelost worden, terwijl de grondwerkers in de tuin door gaan.

Bij Huis van Vrede wordt er nog wat verder geknooid met het elektra. Even voor- onderzoek onder de grond gedaan om morgen alles aan te leggen. Morgen hierover meer.

We aten vandaag de kliekjes van de afgelopen dagen met als toetje ijs, aardbeien en poffertjes! De broodtrommel is ook leeg gegaan en de groep van John is ook nog eens verwent met zelfgemaakte loempias, wraps enz enz. Waar laten ze het?

Wat een verhalen aan tafel. Ze lieten elkaar niet eens uitspreken zoveel hebben ze mee gemaakt, ieder op zijn/haar locatie.

Na het eten gingen we bijbelen. Als we het hebben over wie we zijn als christen, speelt ons karakter een rol. Je leert iemand echt kennen niet alleen door woorden, maar vooral door te zien wat diegene met zijn leven doet. We lazen daarbij Filipenzen 2: 12-16. We trekken nu al een paar dagen met elkaar op en deelden karakter eigenschappen uit en we schrijven een positieve eigenschap, bemoediging of waardering uit op een kaartje. Zo houden we de moed er in.

Op naar dag 5!

En mocht je trouwens denken wat een bijzondere foto’s zitten er bij dit verhaal(de bronvermelding staat erbij) Als je de jongens vraagt maak even wat fotos van jullie werkzaamheden dan krijg je dus dit.